امید، آخرین و تنها بازمانده از جمعیت آسیب‌پذیر غربی درناهای سیبری برای دهمین سال متوالی تنها و بی‌هیچ همراهی از منطقه «اوبلاست تیومن» روسیه به ایران آمد و در دامگاه‌های مشهور فریدون‌کنار رحل اقامت افکند. جمعیت جهانی درنای سیبری با کاهشی جدی مواجه است که مهم‌ترین دلایل آن عبارتند از ساخت سدهای متعدد روی رودخانه یانگ‌تسه و انشعابات آن؛ ساخت سدی جدید که روی خروجی دریاچه پویانگ بنا شده و زیستگاه‌های زمستان‌گذرانی این‌گونه را تهدید می‌کند؛ تغییر کاربری، خانه‌سازی، شهرسازی و ساخت مراکز تجاری در زیستگاه‌های این پرنده و در آخر هم ایجاد ناامنی‌های متعدد اعم از شکار و برداشت بی‌رویه که از بین رفتن جمعیت مرکزی و غربی را در پی داشته است. جمعیت‌های بومی درنا در چین و مغولستان یافت می‌شوند. این‌گونه در کشورهای آذربایجان، قزاقستان، روسیه و ازبکستان به صورت مهاجر دیده می‌شود اما در کشورهای افغانستان، هندوستان، پاکستان و ترکمنستان به احتمال زیاد منقرض شده‌ است. روسیه چه در بخش مرکزی آسیایی و چه در بخش شرقی آسیایی، میزبان جمعیت‌های زادآور بوده است اما از تنها جمعیت این پرنده که به ایران می‌آمد، همین یک نر به نام امید باقی مانده است.